ΠΡΟΣΕΧΕΙΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ

ORBIS LITERÆ

William Faulkner, Καθώς ψυχορραγώ

Μετάφραση: Παναγιώτης Κεχαγιάς

Ένα από τα σημαντικότερα μυθιστορήματα του 20ού αιώνα. Τα παιδιά και ο σύζυγος της ετοιμοθάνατης Άντι εκπληρώνουν την επιθυμία της να ταφεί στον τόπο όπου γεννήθηκε στον Αμερικανικό Νότο. Ξεκινούν μια πορεία όπου διάφορα επεισόδια συνθέτουν μια συγκλονιστική αφήγηση για τα πάθη της ανθρώπινης ψυχής με στοιχεία μαύρης κωμωδίας και ωμού ρεαλισμού.

Joseph Conrad, Τύχη

Μετάφραση: Μιχάλης Παπαντωνόπουλος

Για πρώτη φορά στα ελληνικά το μυθιστόρημα που υπήρξε η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του Τζόζεφ Κόνραντ. Μια ερωτική ιστορία μέσα από την οποία εμβαθύνει στις σχέσεις εξουσίας, απ’ όπου αναδύονται πάντα επίκαιρα ζητήματα, ενώ η προσκόλληση στη συμβατικότητα και η αμφισβήτηση συνυπάρχουν και αλληλεπιδρούν.
Η νεαρή Φλόρα, δέσμια της πατριαρχίας, δέσμια της καπιταλιστικής κοινωνίας που εκπροσωπεί ο τραπεζίτης πατέρας της, δέσμια των θεσμών που τον καταδικάζουν σε φυλάκιση, δέσμια της ιδιοτελούς γκουβερνάντας και των αντιδραστικών συγγενών της, δέσμια ακόμα και της φεμινιστικής «αυλής» που δημιουργεί μια φίλη της, αποστερείται ή εκχωρεί το δικαίωμα να είναι ο εαυτός της. Η ζωή της είναι μια πορεία απωλειών, αλλά και αυτογνωσίας, την οποία ο αναγνώστης παρακολουθεί μέσα από μεμονωμένα γεγονότα με κύριο αφηγητή τον Μάρλοου, ήρωα και άλλων βιβλίων
του Κόνραντ, όπως του Λόρδου Τζιμ και της Καρδιάς του σκότους.

Jhumpa Lahiri, Στις δικές μου διαδρομές

Μετάφραση: Άννα Παπασταύρου

Η βραβευμένη με Pulitzer Λογοτεχνίας Αμερικανίδα ινδικής καταγωγής Τζούμπα Λαχίρι (γενν. Λονδίνο 1967) επιλέγει να γράψει σε μια ξένη γλώσσα, τα ιταλικά, ένα μυθιστόρημα με οικουμενικό θέμα: την εγγύτητα και την αποξένωση, τη μοναξιά αλλά και τα μικρά θαύματα της καθημερινότητας.
Μια γυναίκα περιπλανιέται σε μια πόλη χωρίς όνομα, παρατηρεί ανθρώπους και μέρη, ανακαλεί σκηνές από το παρελθόν, γεγονότα που τη σημάδεψαν, συνομιλεί βουβά με πρόσωπα που έπαιξαν σημαντικό ρόλο στη ζωή της, προβληματίζεται από συζητήσεις που ακούει τυχαία και από απρόσμενες συναντήσεις, ανακαλύπτει σιγά σιγά τον εαυτό της και τι πραγματικά επιθυμεί στη ζωή της.
«Ένα βιβλίο για το να ανήκεις και να μην ανήκεις, τον τόπο και τον εκτοπισμό – ζητήματα ταυτότητας που η Λαχίρι ερευνά
σε όλα τα βιβλία της και σήμερα είναι ιδιαίτερα επίκαιρα» (The Guardian). Η ιστορία «μιας γυναίκα που προσπαθεί να βγει από το καβούκι της πριν να είναι πολύ αργά» (The New York Times).

Natasha Brown, Συνάντηση

Μετάφραση: Βαγγέλης Τσίρμπας

«Ένα εντυπωσιακότατο συγγραφικό ντεμπούτο. Υπέροχα γραμμένο, τολμηρό, απολύτως σαγηνευτικό» (Bernardine Evaristo). Για τη μαύρη Βρετανίδα αφηγήτρια του βιβλίου υπήρχε πάντα ένας στόχος: να ανέβει κοινωνικά και οικονομικά, να ξεπεράσει τις προκαταλήψεις που εξακολουθούν να ισχύουν για το φύλο και τη φυλή της. Γι’ αυτό έπρεπε να ακολουθήσει έναν και μόνο δρόμο: εξαντλητική δουλειά, καλές σπουδές, έναν άντρα από οικογένεια με πολλά λεφτά, παλιά και βρόμικα όσο η Βρετανική Αυτοκρατορία. Τα έχει σχεδόν καταφέρει: έχει μια καλή θέση στον τραπεζικό κλάδο και ετοιμάζεται να μπει στον στενό κύκλο της παλιάς βρετανικής αστικής τάξης. Και τότε μαθαίνει ότι έχει καρκίνο. Τι πρέπει να κάνει; Να ξεκινήσει μια θεραπεία που θα αναστείλει την πορεία της; Ή να την αναβάλει για όταν θα είναι ισχυρότερη επαγγελματικά και κοινωνικά;
«Μέσα σε λίγες σελίδες η Μπράουν μιλά για τη φυλή, το φύλο, τις κοινωνικές τάξεις και τις ανισότητες, τις προκαταλήψεις
ακόμα και σε κύκλους που θεωρούνται ιδιαίτερα φιλελεύθεροι, τις διαχρονικές επιπτώσεις της αποικιοκρατίας. Μια διαπεραστική ματιά στη σύγχρονη Βρετανία» (Kirkus Review).

Thomas Snégaroff, Πούτζι

Μετάφραση: Κατερίνα Γούλα

Eίχε ύψος δύο μέτρα, αλλά τον αποκαλούσαν Πούτζι, «ανθρωπάκο». Έμπορος τέχνης στη μποέμ Νέα Υόρκη του 1910 και μουσικός όποτε του έκανε κέφι, ο Ερνστ Χανφστένγκλ έγινε αργότερα έμπιστος φίλος και προσωπικός πιανίστας του Χίτλερ. Γοητευμένος από τον ηγέτη των ναζί ονειρευόταν μια συμμαχία ανάμεσα στη Γερμανία και στις ΗΠΑ, γι’ αυτό ο Ρούσβελτ τον χρησιμοποίησε στη συνέχεια ως βασικό πληροφοριοδότη του σχετικά με τον Φύρερ. Για κάποιους ήταν προδότης, για άλλους ένας αφερέγγυος παλιάτσος και μια ακόμα ενσάρκωση του κακού.
Η γεμάτη ευτράπελα ιστορία του και το μυστήριο που τον περιβάλλει είναι το θέμα του πρώτου μυθιστορήματος του ιστορικού και δημοσιογράφου Τομάς Σνεγκαρόφ, που ζωντανεύει μια ολόκληρη εποχή στην οποία συναντάμε από τον Γκέμπελς και τον Γκέρινγκ μέχρι τον Τόμας Μαν, τον Καρλ Γιουνγκ και τη Ρόμι Σνάιντερ.

Mieko Kawakami, Ο παράδεισος

Μετάφραση: Κίκα Κραμβουσάνου

Η «σύγχρονη βασίλισσα της ιαπωνικής λογοτεχνίας» (The Japan Times) Μιέκο Καβακάμι (γενν. Οσάκα 1976) διηγείται την ιστορία δύο εφήβων, θυμάτων εκφοβισμού, τις εξηγήσεις που αναζητούν για να κατανοήσουν τις εμπειρίες τους και τα επιχειρήματα που επικαλούνται οι θύτες για να δικαιολογήσουν τις βίαιες πράξεις τους. Μια κριτική στην κοινωνία για τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζει τους πιο αδύναμους και ένας γενικότερος προβληματισμός για τις έννοιες του καλού και του κακού. Αφηγητής ένας δεκατετράχρονος με στραβισμό, τον οποίο γνωρίζουμε μόνο με το παρατσούκλι «Τα Μάτια» που του έχουν δώσει οι βασανιστές του.

Rumena Bužarovska, Δεν πάω πουθενά

Μετάφραση: Αλεξάνδρα Ιωαννίδου

Η συγγραφέας του βιβλίου Ο άντρας μου, το οποίο αγαπήθηκε ιδιαίτερα στην Ελλάδα, επικεντρώνει αυτή τη φορά το διεισδυτικό της βλέμμα στη μετανάστευση. Οι ηρωίδες της είναι γυναίκες που δεν έχουν να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις μόνο της πατριαρχίας, αλλά και της πολιτικής και κυρίως της οικονομικής κρίσης που τις αναγκάζει να φύγουν από τη Βόρεια Μακεδονία για χώρες της Δυτικής Ευρώπης. Επτά ιστορίες όλο ζωντάνια, όπου καθημερινές γυναίκες αντιμετωπίζουν με διάφορους τρόπους και συχνά με πολύ χιούμορ αντιξοότητες και προκαταλήψεις όχι μόνο των άλλων, αλλά και δικές τους.

S.A. Cosby, Δάκρυα ξυράφι

Μετάφραση: Κίκα Κραμβουσάνου

Ο Αφροαμερικανός Άικ ντρέπεται για τον γιο του που είναι ομοφυλόφιλος. Ο γιος του, ο Ντέρεκ, ντρέπεται για τον πατέρα του που υπήρξε εγκληματίας και έχει περάσει καιρό στη φυλακή. Οι δυο τους έχουν αποξενωθεί εντελώς, ειδικά από τότε που ο Ντέρεκ αποφάσισε να επισημοποιήσει τη σχέση του με έναν άντρα –και μάλιστα λευκό– και να υιοθετήσουν ένα κοριτσάκι. Όταν όμως ο Ντέρεκ και ο σύζυγός του δολοφονούνται βάναυσα, ο Άικ κυριεύεται από πάθος για εκδίκηση. Μαζί με τον πατέρα του άλλου νεαρού, επίσης ομοφοβικό και πρώην κατάδικο, απευθύνονται σε παλιούς τους γνώριμους από τον υπόκοσμο για να βρουν τους δολοφόνους και να τους τιμωρήσουν ανελέητα.
«Συναρπαστική λογοτεχνία μυστηρίου με καταιγιστική δράση η οποία θίγει πολύ ευαίσθητα ζητήματα» (Washington Independent Review of Books).

Cormac McCarthy, Τέκνο του θεού

Μετάφραση: Παναγιώτης Κεχαγιάς

Ο Μπάλαρντ, φτωχός αγρότης, χάνει το σπίτι και τη γη του, και μαζί και την όποια σύνδεση είχε με τους ανθρώπους γύρω του. Χωρίς καμία διάθεση –ή εφόδια– για ένταξη στον κοινωνικό ιστό, χωρίς δουλειά, χωρίς χρήματα, περιφέρεται στα δάση. Ξεκινώντας από απλές κλοπές, περνάει σε εγκλήματα και δεν διστάζει ακόμα και να παραβιάσει πανανθρώπινα ταμπού. Με φόντο το άγριο τοπίο του Τενεσί, ο αναγνώστης τον παρακολουθεί σ’ αυτόν τον κατήφορο, ενώ η αφήγηση διακόπτεται από προφορικές μαρτυρίες κατοίκων της περιοχής, που προσπαθούν να βρουν μια αιτία για τις πράξεις του. «Όπως και οι συγγραφείς που θαυμάζει –ο Μέλβιλ, ο Ντοστογιέφσκι, ο Φόκνερ– ο Μακάρθι δημιούργησε ένα σπουδαίο και βαθύ έργο, ένα αριστούργημα (The Washington Post).

Elsa Triolet,Τριαντάφυλλα επί πιστώσει

Μετάφραση: Κατερίνα Γούλα

Η φύση έχει σταθεί πολύ γενναιόδωρη με τη Μαρτίν, η ζωή καθόλου. Είναι όμορφη και αξιαγάπητη, αλλά μεγαλώνει σε συνθήκες εξαθλίωσης σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Γαλλίας και ονειρεύεται τον φανταχτερό κόσμο του Παρισιού. Ο Ντανιέλ, γόνος ξακουστής οικογένειας καλλιεργητών τριαντάφυλλων, αγαπάει τη ζωή στη φύση και τα πειράματα γενετικής. Γνωρίζονται από παιδιά, ερωτεύονται, παντρεύονται. Όταν μετακομίζουν στο Παρίσι, η Μαρτίν γίνεται μανικιουρίστα σε ένα πολυτελές σαλόνι ομορφιάς, ενώ ο Ντανιέλ αφοσιώνεται στην επιστήμη του, αλλά τα όνειρά τους ακολουθούν αποκλίνουσες τροχιές.
Η Έλσα Τριολέ (1896-1970), η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το βραβείο Goncourt (1944), ήταν μούσα και σύζυγος του Λουί Αραγκόν, φίλη των Μαγιακόφσκι, Γκόρκι, Παστερνάκ, Μπρετόν, Ελιάρ, ενεργό μέλος των προοδευτικών κινημάτων των αρχών του 20ού αιώνα στη Γαλλία, καθώς και της Αντίστασης στον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Τo Τριαντάφυλλα επί πιστώσει δεν είναι απλώς η τραγική ιστορία ενός έρωτα, αλλά μια έντονη κριτική της καταστροφικής αλλοτρίωσης μέσα στον βιομηχανικό καπιταλισμό.

John Williams, Μόνο η νύχτα

Μετάφραση: Ορφέας Απέργης

Το πρώτο μυθιστόρημα του συγγραφέα του Στόουνερ. Ένα ψυχολογικό νουάρ που ο Γουίλιαμς έγραψε όσο νοσηλευόταν ως τραυματίας του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1948 και ανακαλύφθηκε εκ νέου 60 χρόνια μετά τον θάνατό του. Κεντρικός ήρωας, όπως και στα υπόλοιπα, πολύ διαφορετικά μεταξύ τους μυθιστορήματα του Γουίλιαμς, ένας άντρας, ο Άρθουρ. Είκοσι πέντε μόλις χρονών, έχει εγκαταλείψει τις σπουδές και το σπίτι του, έχει εγκατασταθεί σε ένα ξενοδοχείο και το μόνο που κάνει είναι να πίνει από το πρωί μέχρι το βράδυ. Τι τον έφερε σ’ αυτό το σημείο; Τι τον στοιχειώνει; Η συνάντηση μετά από χρόνια με τον πατέρα του και η νεαρή κοπέλα που γνωρίζει σε μπαρ
θα γίνουν η αφορμή να διαχειριστεί τα παιδικά του τραύματα;

Volker Ullrich, Οκτώ μέρες του Μάη, Η τελευταία εβδομάδα του Τρίτου Ράιχ

Μετάφραση: Σίσσυ Παπαδάκη

Την 1 Μαΐου 1945: Ο Φύρερ είναι νεκρός, αλλά ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος συνεχίζεται. Τι μεσολάβησε από τις 30 Απριλίου που ο Χίτλερ αυτοκτόνησε μέχρι τη «Μέρα της νίκης» στις 9 Μαΐου; Ποια σχέδια εξύφαναν οι στενοί συνεργάτες του δικτάτορα για να αποφύγουν την ολική καταστροφή της Γερμανίας; Πώς προσπάθησε καθένας από αυτούς να διασωθεί; Ποιοι και πώς κατάφεραν να εξασφαλίσουν μια άνετη ζωή μεταπολεμικά; Πώς και πότε πληροφορήθηκαν τον θάνατο του δικτάτορα οι ηγέτες των Συμμάχων, απλοί πολίτες ή διασημότητες όπως ο Κλάους Μαν και η Μάρλεν Ντίντριχ που συνόδευαν τα συμμαχικά στρατεύματα; Πώς βίωσαν το τέλος του πολέμου προσωπικότητες οι οποίες θα πρωταγωνιστούσαν στη μεταπολεμική Γερμανία, όπως ο Βίλι Μπραντ ή ο Χέλμουτ Σμιτ;
Ώρα με την ώρα, από τη μια άκρη της Ευρώπης στην άλλη, από το υπόγειο καταφύγιο του Χίτλερ μέχρι το εξοχικό του Στάλιν, από τα πεδία των μαχών και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι τα σπίτια των απλών Γερμανών, ο βραβευμένος ιστορικός και δημοσιογράφος Φόλκερ Ούλριχ συνθέτει, μέσα από πλήθος μαρτυρίες και ντοκουμέντα, μια συναρπαστική εικόνα της χαώδους περιόδου, ανάμεσα στον πόλεμο και στην ειρήνη.

Fernando Pessoa, Θαλασσινή ωδή

Μετάφραση: Μαρία Παπαδήμα

Η μόνη ποιητική σύνθεση του Πεσσόα που δημοσιεύτηκε πριν από τον θάνατο του δημιουργού της με την υπογραφή του σημαντικότερου ίσως ετερώνυμου του, του Άλβαρο ντε Κάμπος. Το «πιο εκκωφαντικό ποίημα που έχει γραφτεί ποτέ» κατά τον Άγγλο ποιητή Ρόι Κάμπελ.

Οκτάβιο Πας, Άπαντα τα ποιήματα

Μετάφραση, σημειώσεις, επίμετρο: Γιώργος Κεντρωτής

Ο Οκτάβιο Πας ανήκει στους δημοφιλέστερους ποιητές παγκοσμίως. Η φήμη του εμπεδώθηκε ήδη με την έκδοση των πρώτων ποιητικών έργων του, όμως έφτασε στο απόγειό της με το βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας που του απονεμήθηκε. Στην Ελλάδα είναι από παλιά γνωστός ως ποιητής, αλλά και ως θεωρητικός της ποίησης και ως δοκιμιογράφος. Τώρα εκδίδεται για πρώτη φορά στα ελληνικά, σε μετάφραση του Γιώργου Κεντρωτή, το σύνολο του ποιητικού του έργου, από τις πρώτες του υπερρεαλιστικές δοκιμές έως τα πολιτικά ποιήματά του, καθώς και τα ποιήματα-σχόλια σε εικαστικά έργα της συζύγου του. Η έκδοση συνοδεύεται από επεξηγήσεις και ερμηνευτικές κατευθυντήριες οδηγίες του ίδιου του
ποιητή για τα επιμέρους έργα του, μαζί με αυτοβιογραφικά στοιχεία, που μας επιτρέπουν να προσεγγίσουμε με άνεση ένα έργο στο οποίο ο κόσμος του Μεξικού έχει έλθει σε ώσμωση με τον κόσμο της ευρωπαϊκής ποιητικής και πολιτικής πρωτοπορίας και των ανατολικών μυστικιστικών δοξασιών.

Γκιλβίκ, Η θάλασσα

Μετάφραση, εισαγωγή, επίμετρο: Γιάννης Παλαβός

Η Θάλασσα είναι ένα από τα αρτιότερα ποιήματα του Εζέν Γκιλβίκ –ή απλώς «Γκιλβίκ», όπως υπέγραφε–, κορυφαίου Γάλλου ποιητή του 20ού αιώνα. Παρότι σύγχρονος των υπερρεαλιστών, ο Γκιλβίκ (1907-1997) καλλιέργησε ένα ιδιότυπο ύφος στον αντίποδα του υπερρεαλισμού, προκρίνοντας μια ποίηση λιτή και ριζωμένη στην πραγματικότητα· μια ποίηση στοχαστική, που συνδυάζει την κομψότητα του χαϊκού με την αυστηρότητα ενός μαθηματικού αξιώματος, και στην οποία πρωταρχικό ρόλο κατέχει η γενέτειρά του η Βρετάνη. Η Θάλασσα (1987) είναι ένας μονόλογος της θάλασσας της Βρετάνης, μιας θάλασσας μουντής και άξενης, σε αέναη και βίαιη πάλη με τη στεριά και τα στοιχεία της φύσης. Παρά
το βαθύ αίσθημα ανεστιότητας και μοναξιάς που τη διαποτίζει, η Θάλασσα, επίτευγμα ποιητικού μινιμαλισμού, είναι πρωτίστως μια έκκληση για συντροφικότητα και αλληλεγγύη, που εκπέμπει υπόκωφη συγκίνηση διά της άκρας οικονομίας της. Το ποίημα πλαισιώνεται από εισαγωγή του μεταφραστή, χρονολόγιο έργου και βίου, επίμετρο όπου σταχυολογούνται οι βασικές θέσεις του ποιητικού credo του Γκιλβίκ αντλημένες από συνεντεύξεις του, και
παράρτημα εικόνων από τα παράλια της Βρετάνης.

Harold Bloom, Σαίξπηρ. Η επινόηση του ανθρώπινου

Απόδοση: Άρης Μπερλής, Θέμελης Γλυνάτσης

Απόδοση, επιμέλεια, σχόλια: Ήρκος Ρ. Αποστολίδης

Ο κορυφαίος Άγγλος κριτικός λογοτεχνίας φωτίζει καθένα από τα έργα του Σαίξπηρ χωριστά αναδεικνύοντας τον βάρδο ως κεντρικό δραματουργό και συγγραφέα του Δυτικού Πολιτισμού, δημιουργό της ανθρώπινης φύσης όπως τη γνωρίζουμε σήμερα: Οι λογοτεχνικοί χαρακτήρες πριν απ᾿ τον Σαίξπηρ παραμένουν σχετικά αμετάβλητοι. Γυναίκες κι άντρες μεγαλώνουν, γερνούν και πεθαίνουν, χωρίς όμως ν᾿ αλλάζουν, κυρίως διότι έχει διαφοροποιηθεί η σχέση τους προς το θεό ή τους θεούς, κι όχι προς τον εαυτό τους. Στον Σαίξπηρ οι χαρακτήρες δεν αποκαλύπτονται απλώς, παρά ξετυλίγονται, επειδή ανακαλύπτουν εκ νέου τον εαυτό τους. Ενίοτε αυτό συμβαίνει γιατί φαίνεται σα να «κρυφακούν»
τους εαυτούς τους να μιλάνε – είτε μονολογώντας, είτε συζητώντας μ᾿ άλλους. Αυτός είν’ ο δρόμος για την αυθυπαρξία τους. […] Όσο διαβάζουμε και μελετάμε τα σαιξπηρικά έργα, τόσο συνειδητοποιούμε πως πρέπει να στεκόμαστε απέναντί τους με δέος. […] Το παρόν βιβλίο, παράλληλα με την ευχή να φανεί διδαχή γι’ άλλους, είναι μια κατάθεση προσωπική, η έκφραση ενός πάθους μακροχρόνιου, και το αποκορύφωμα μιας ολόκληρης ζωής αφοσιωμένης
στην ανάγνωση, τη διδασκαλία […]» (από τον πρόλογο του Χ. Μπλουμ).