Πίσω απ’ της Αυλής την Πόρτα

Ένα παιδικό σεργιάνι στον κόσμο, που ξεκινούσε από την αυλή του σπιτιού κι έφτανε ώς το ύψωμα λίγο έξω από το χωριό, με φόντο ό,τι είχε αφήσει πίσω η Κατοχή. Παιδιά που «μετέφραζαν» την πραγματικότητα σε παιχνίδι· έπαιζαν «Επιτάφειο», «κηδεία», «νοικοκυριό», «πόλεμο» με όπλα σκόρδα και σύκα και αρχηγό την πολυτάλαντη ξαδέρφη που ήταν δυνατή σαν αγόρι.
Ένα ζευγάρι πολύχρωμα τριζάτα πέδιλα, πασχαλινό δώρο της νονάς τής ηρωίδας, που τα θαύμασε και τα δοκίμασε όλη η παρέα και μετά φυλάχθηκαν σαν θησαυρός· μια μεγάλη συκιά που την είχαν βαφτίσει «Νέα Υόρκη», αντικείμενα που έστελνε η «κυρία Ούνρα» από την Αμερική· μνήμες ολοζώντανες, δοσμένες γλαφυρά μέσα από διηγήματα γραμμένα σε ρέουσα γλώσσα.