Οι Κανόνες της Τέχνης και η Μαγεία της Ζωγραφικής

Σε ποιο ιστορικό περιβάλλον, υπό ποιες προϋποθέσεις, με ποιους υποστηρικτικούς κοινωνικούς φορείς και υποδοχείς δημιουργούνται και διαχέονται τα καλλιτεχνικά στυλ κλασικισμός, ροκοκό, νεοκλασικισμός που χαρακτηρίζουν την παραγωγή των εικαστικών έργων στη Γαλλία κατά τον 17ο και 18ο αιώνα; Στο παρόν βιβλίο εξετάζεται ο ρόλος των θέσεων στη διαμόρφωση των συνθηκών παραγωγής και υποδοχής της ζωγραφικής, ειδικότερα στη συγκρότηση της καλλιτεχνικής εκπαίδευσης και της κοινωνικής ταυτότητας των ζωγράφων, στη λειτουργία της τέχνης εντός του πλαισίου του απολυταρχικού κράτους, στις σχέσεις του καλλιτεχνικού έργου με τους αποδέκτες/θεατές του, στη διαμόρφωση του δημόσιου χώρου της ζωγραφικής και στον ρόλο τόσο του θεσμοθετημένου περί τέχνης λόγου, όσο και της τεχνοκριτικής, που αναδύεται ως ανεξάρτητο γραμματειακό είδος εκείνα τα χρόνια. Οι μετατοπίσεις στις θεωρίες και τις αντιλήψεις για το υποκείμενο και το αντικείμενο της καλλιτεχνικής παραγωγής, καθώς και οι διαφοροποιήσεις στις σχέσεις του κοινού με το έργο τέχνης κατά την εξεταζόμενη εδώ ιστορική περίοδο, διανοίγουν κατευθύνσεις που θα οδηγήσουν στις νεωτερικές αντιλήψεις για την τέχνη και τον καλλιτέχνη τον 19ο αιώνα.