Μουσεία και Σχολεία
€15,93 €14,34
Το παρόν βιβλίο, όπως άλλωστε μαρτυρά και ο τίτλος του επιχειρεί να διερευνήσει τη σχέση των μουσείων με τα σχολεία. Πραγματεύεται την αλλαγή του χαρακτήρα των μουσείων, τα οποία όπως χαρακτηριστικά αναφέρεται και μέσα στο βιβλίο, «έχουν μετατραπεί από εκθετήρια σε χώρους δημιουργίας πολιτισμού και εκπαίδευσης». Μέσα στις σελίδες του βρίσκει κανείς καινοτόμα εκπαιδευτικά προγράμματα που όλο και περισσότερα μουσεία προτείνουνε στο κοινό τους και ιδιαίτερα στα σχολεία. Μέσα από θεωρητικές προσεγγίσεις αλλά και εμπειρικές αναλύσεις διαφόρων εκπαιδευτικών προγραμμάτων των μουσείων, αυτή η έκδοση προσπαθεί να δώσει απαντήσεις στις εξής δύο ερωτήσεις: Τι είδους ανταλλαγές αναπτύσσονται μεταξύ σχολείου και μουσείου; Ποιες είναι οι αναπαραστάσεις και παιδαγωγικές πρακτικές των μελών της εκπαιδευτικής κοινότητας και των στελεχών του μουσείου; Να σημειωθεί τέλος ότι χάρη στη σφαιρικότητα των προσεγγίσεων, το βιβλίο απευθύνεται σε φοιτητές παιδαγωγικών τμημάτων, σε εκπαιδευτικούς όλων των βαθμίδων και σε μουσειοπαιδαγωγούς και στελέχη των εκπαιδευτικών προγραμμάτων των μουσείων.
Πρόλογος
Μουσεία και Σχολεία: Διάλογος και Συνεργασίες, Αναπαραστάσεις και Πρακτικές, ΑΙ.Ζ.
Πτυχές στην Ελληνική Γλυπτική: Μια παιδαγωγική πρόταση στο Λούβρο, Μ.Ρ.
Εκπαιδευτικά προγράμματα Αρχαιολογικού Μουσείου Κομοτηνής, Κ.Ξ.
Εκπαιδευτικά προγράμματα με θέματα βυζαντινής αρχαιολογίας, Α.Π.
Πώς το μουσείο βλέπει το σχολείο, ΑΙ.Ζ.
Προς μία κοινωνιο-διδακτική προσέγγιση της σχέσης μεταξύ σχολείου και μουσείου, F.B.
Βιογραφικά
Γνώση, αυτενέργεια, πειραματισμοί
Η συνεργασία μουσείου – σχολείου, ο ρόλος των μουσειοπαιδαγωγών και η ανάπτυξη της κριτικής σκέψης των νέων
…Ο ψυχαγωγικός τους χαρακτήρας, η ανάπτυξη δεξιοτήτων, οι γνώσεις που απορρέουν και τις επεξεργάζονται τα παιδιά καλλιεργούν τα ενδιαφέροντά τους, επιτρέπουν την αυτενέργεια, τα βγάζουν από τη ρουτίνα και τη σταθερότητα κάποιου δεδομένου και τα κάνουν πιο δεκτικά σε πειραματισμούς… Η παραπάνω άποψη δεν είναι καινούργια, όπως αναφέρει η Αίγλη Ζαφειράκου, επίκουρη καθηγήτρια στο Παιδαγωγικό Νηπιαγωγών του Δημοκριτείου Πανεπιστημίου της Θράκης, σε άρθρο της στο τρίτο βιβλίο που παρουσιάζουμε. Είναι ο προσανατολισμός πολλών αμερικανικών μουσείων τα οποία στρέφουν τα εκπαιδευτικά τους προγράμματα προς το σχολείο και υποστηρίζουν με αυτόν τον τρόπο τους σχολικούς στόχους. Αντίθετα στη Γαλλία, από όπου και οι συνεργασίες που δημοσιεύονται στο βιβλίο το οποίο επιμελήθηκε, τα εκπαιδευτικά προγράμματα στοχεύουν στην απόκτηση της λεγόμενης μουσειακής εμπειρίας. Η μουσειακή εμπειρία δίνει έμφαση στο υποκείμενο και στις σημασίες που μπορεί να παράγει, ενώ η απόκτηση γνώσεων δεν είναι ο αποκλειστικός στόχος.
Στις παραπάνω αρχές βασίστηκε ένα πρόγραμμα για την αρχαιοελληνική γλυπτική στο Λούβρο το οποίο παρουσιάζει η Manon Potvin στο άρθρο της, όπως και δύο εκπαιδευτικά προγράμματα στη Θράκη, ένα αρχαιολογικό και ένα βυζαντινής αρχαιολογίας, που παρουσιάζουν η Κ. Ξανθοπούλου και η Α. Πεδιαδιτάκη. Τέλος, η Αίγλη Ζαφειράκου παρουσιάζει μια ενδιαφέρουσα γαλλική έρευνα για το πώς βλέπουν οι μουσειοπαιδαγωγοί το σχολείο και τους εκπαιδευτικούς, ενώ ο Francois Buffet αναλύει αφενός ζητήματα της πολιτιστικής εκπαίδευσης στη Γαλλία και αφετέρου εξετάζει την εξέλιξη των επαγγελμάτων που σχετίζονται με τις πολιτιστικές και εκπαιδευτικές συνεργασίες.
Το βιβλίο έχει ευρύτητα απόψεων, θέτει θέματα συζήτησης και είναι πολλαπλώς χρήσιμο σε όλους εκείνους που δραστηριοποιούνται στον χώρο της εκπαίδευσης και του πολιτισμού.
Μαρίζα Ντεκάστρο, Παιδαγωγός και συγγραφέας βιβλίων για παιδιά.
ΤΟ ΒΗΜΑ, 31-03-2002
