Κατά Λαιστρυγόνων

Το βιβλίο σημειώνει μερικές «πρωτιές»:
– Είναι το πρώτο που γράφει για τις επιπτώσεις της κρίσης στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, και μάλιστα τις βοηθά να εντοπίσουν και να υλοποιήσουν νέες μεθόδους δουλειάς ώστε να περάσουν την κρίση αναίμακτα και να βγουν από αυτήν πιο δυνατές.

– Είναι το πρώτο που εντοπίζει και διερευνά την τεχνολογία της πληροφορικής και μάλιστα του Internet, ως ξεχωριστό παράγοντα που συνέβαλε στην γιγάντωση και εξάπλωση της οικονομικής κρίσης.

– Είναι το πρώτο που ασχολείται με πρακτικά παραδείγματα «κακής» αλλά και «καλής» οργάνωσης των επιχειρηματικών μονάδων ως παράγοντες που συνέβαλαν στην κρίση.

Παράλληλα το βιβλίο προσπαθεί να βάλει σε τάξη τις ενέργειες που μπορεί και πρέπει να γίνουν ώστε οι επιχειρήσεις να κατανοήσουν την κρίση και να αναδιοργανωθούν.
Στις 300 σελίδες του περιλαμβάνει πάρα πολλά πρακτικά παραδείγματα (case studies) όπου φαίνεται ξεκάθαρα το πώς η κρίση μπορεί να είναι αφετηρία αλλαγών σε μία σειρά κλάδους της οικονομίας και σε διάφορες διαδικασίες.
Εντοπίζει, αναλύει και ερμηνεύει τα αρρωστημένα φαινόμενα στο παρόν σύστημα όπως την απληστία των στελεχών των τραπεζών και των golden boys, την αβάσταχτη ελαφρότητα των παράγωγων τοξικών χρηματοοικονομικών προϊόντων, την παγκοσμιοποίηση των αγορών, το ρόλο των τραπεζών, την αμηχανία των κερδοσκόπων, την έλλειψη εποπτικών ελέγχων, τις αδυναμίες της Ευρώπης.
Παρά το ότι κάνει αυστηρή οικονομική και πολιτική κριτική στα φαινόμενα και τα άτομα που συνέβαλαν στην κρίση, εν τούτοις καταλήγει σε αισιόδοξα αλλά τεκμηριωμένα συμπεράσματα για την πορεία των πραγμάτων. Οι απόψεις του σε πολλά σημεία ξαφνιάζουν αρχικά, αλλά δένουν στην συνέχεια σε ένα μοντέλο του μέλλοντος, ή τουλάχιστον σε ένα εργαλείο για την πρόβλεψη του πώς θα είναι ο κόσμος μετά την κρίση. Για την Ελλάδα, οι αναφορές και οι προβλέψεις του είναι εξίσου ρηξικέλευθες και σφαιρικές, καθόλου «ελληνοκεντρικές» αλλά ενταγμένες στο ευρωπαϊκό και παγκόσμιο γίγνεσθαι.