Από την Τεχνοκρατική στην Ερμηνευτική και την Κριτική Σχολική Παιδαγωγική

Παραδοχές του βιβλίου:
H. Giroux (1992:13): «Καθώς ανασκοπώ την εργασία σύγχρονων ριζοσπαστικών παιδαγωγών θα το εύρισκα δύσκολο να πω ότι ο Μαρξισμός είναι η κυρίαρχη επιρροή στην εργασία τους. Και όπου στην εκπαίδευση υπάρχει μαρξιστική επιρροή, μπορεί συχνά να αποβεί ιδιαίτερα περιοριστική (reductionistic) και μονοδιάστατη».
Seehwa Cho (2013:17, edited by M. W. Apple) «Να το θέσουμε με έναν διαφορετικό τρόπο, υπάρχει μία περισσότερο φιλελεύθερη εκδοχή της κριτικής παιδαγωγικής και μία περισσότερο ριζοσπαστική εκδοχή της κριτικής παιδαγωγικής».
G. D. Ewert (1991: 376). (Βάσει των θέσεων του Habermas) «Όταν ένα από τα τρία είδη γνώσης θεωρείται το καλύτερο, ασχέτως του υπό εξέταση ζητήματος, τότε η προσέγγιση είναι ιδεολογική, όχι επιστημονική».
K. Zeichner & D. Liston (1990:25) «…ο ιδεολογικός ινσουραλισμός» (ideological insularity) που πλήττει σήμερα τον τομέα μας. Κατά την άποψη μας, αυτός ο “ιδεολογικός ινσουλαρισμός” εξακολουθεί να αποτελεί ένα από τα σοβαρότερα εμπόδια στη βελτίωση της εκπαίδευσης των εκπαιδευτικών, καθώς τα μέλη των διαφόρων υποομάδων συνήθως διαβάζουν, συζητούν και αναφέρουν τη δουλειά μόνο μέσα σε μια συγκεκριμένη μεταρρυθμιστική παράδοση και συχνά απορρίπτουν ιδέες εκτός των δικών τους.»
B. Charlot (1993:32-3) «Δεν ενοχλούμαι που η κοινωνία μας ζητεί να είμαστε αποτελεσματικοί ως προς τη μόρφωση των παιδιών. Δεν ενοχλούμαι που μου ζητούν να τα μαθαίνω πώς πρέπει να διαβάζουν η κοινωνία έχει το δικαίωμα να μου ζητεί να είμαι αποτελεσματικός˙ αυτό που μπορούμε χωρίς αμφιβολία να συζητήσουμε είναι τα κριτήρια με βάση τα οποία θα κριθεί αυτή η αποτελεσματικότητα˙ το να μου ζητούν να συμμετάσχω στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας μού φαίνεται απολύτως φυσικό. Αυτό που μου δημιουργεί πρόβλημα είναι πώς θα ορισθεί η οικονομική ανάπτυξη της χώρας. Αυτό που μου δημιουργεί πρόβλημα είναι να συμμετέχω στην οικονομική ανάπτυξη της χώρας και τις μεγάλες αξίες της ανθρωπότητας να τις αντιμετωπίζουμε σκωπτικά».
J. Bruner (1997:27, 29) «…Όσα θα πω στα επόμενα κεφάλαια, αντανακλούν τη δική μου άποψη σχετικά με το σημείο στο οποίο βρίσκεται αυτός ο (επιστημονικός) διάλογος σήμερα… το πόνημα αυτό δεν αντιπροσωπεύει μόνο τις τρέχουσες σκέψεις μου, αλλά και την «επάνοδο των απωθημένων».