Αχάριστος Φωνή

Ποια είναι η σχέση του εθνικισμού με τον ανορθολογισμό και τις φαντασιακές στρεβλώσεις της ελληνικής κοινωνίας; Τι σχέση μπορεί να έχει η ασυδοσία των χουλιγκάνων στα γήπεδα, των αυτοκινήτων στα πεζοδρόμια, των σκουπιδιών στην παραλία, με το εθνικό γιουχάισμα των Αμερικανών, με τη δημοτικότητα του Μιλόσεβιτς και του Κάρατζιτς, με το ξεσήκωμα για την απελευθέρωση του Οτσαλάν;

Υπάρχουν ανθρώπινα δικαιώματα για όλους στην Ελλάδα; Έχουν όλοι οι πολίτες το δικαίωμα στον εθνικό αυτοπροσδιορισμό; Γιατί ο ελληνικός εθνικισμός τούς το στερεί; Γιατί η μακεδονική γλώσσα, μητρική γλώσσα χιλιάδων συμπολιτών μας, θεωρείτε από το επίσημο κράτος ανύπαρκτη και γιατί δεν διδάσκεται στα σχολεία των περιοχών όπου μιλιέται;

Ο εκσυγχρονισμός είναι αναγκαιότητα ή κόλπο των «Νεοταξιτών»; Μπορεί κάποια συγκεκριμένα πράγματα να βιώνονται σε άλλες χώρες αλλιώς, χωρίς να έχει γκρεμιστεί το καταπέτασμα του ναού, αλλά αντίθετα να διευκολύνουν τη ζωή; Ποια και πώς;

Ποιαν αλληλοτροφοδοτούμενη σχέση έχει ο εθνικισμός με την κυρίαρχη Εκκλησία της χώρας μας; Πώς τα εθνικιστικά στερεότυπα ζημιώνουν την οικονομία μας και την κοινωνία μας; Πώς ο εθνικισμός ζημιώνει το έθνος που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται; Πώς εξηγείται ο λυσσαλέος αντισημιτισμός σε μια κοινωνία όπου, δυστυχώς, έχουν απομείνει ελάχιστοι Εβραίοι σε σχέση με το παρελθόν; Ποιες διακρίσεις γίνονται κατά των τσιγγάνων, των μειονοτήτων, των μεταναστών;

Τα κείμενα αυτής της συλλογής, γραμμένα στο διάστημα μεταξύ 1997 και 2006, παρέχουν συγκεκριμένες απαντήσεις, μέσα από συγκεκριμένες πραγματικές περιπτώσεις. ’ρα το βιβλίο είναι κομμάτι της καυτής επικαιρότητας και πιθανόν θα παραμείνει σ? αυτήν, όσο δεν κάνουμε βήματα για την ουσιαστική σύγκλιση με τους εταίρους μας. Ο δε τίτλος του, η επικούρεια φράση /Αχάριστος φωνή/, υποδηλώνει μια ενδεχομένως πολιτική
θέση: πως το αίτημα της προόδου προϋποθέτει να ακούμε όσα δεν είναι ευχάριστα στα αυτιά μας…