Ο Νίκος Δήμου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1935. Τελείωσε το Κολλέγιο Αθηνών, ενώ παράλληλα σπούδαζε γαλλική φιλολογία στην Αθήνα. Από το 1954 μέχρι το 1960 σπούδασε φιλοσοφία και αγγλική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Το πρώτο του βιβλίο εκδόθηκε το 1953. Ακολούθησαν άλλα 59, που έχουν κάνει πολλές ανατυπώσεις (αναλυτικός κατάλογος εντός του βιβλίου). Ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση (Το Βιβλίο των Γάτων, Ποιήματα 1950-1990, Λίστες, Γερόντιον), πεζογραφία (Παρ’ όλα αυτά, Μικρά Βήματα, Το Ημερολόγιο του Καύσωνα, Τολμηρές Ιστορίες), αυτοβιογραφία (Οι δρόμοι μου), φιλοσοφία (Ο Έλληνας Βούδδας, Το Απόλυτο και το Τάβλι, Τρίπτυχο: Επικοινωνία, Αγάπη, Ελευθερία), δοκίμια (Προσεγγίσεις, Οδυσσέας Ελύτης, Τα Πρόσωπα της Ποίησης, Η Τέλεια Διαδρομή, Ψηφιακή Ζωή, Από την Πορνογραφία στα Κόμικς), χρονογράφημα (βρίσκονται αναδημοσιευμένα σε περισσότερα από 10 βιβλία), φωτοδοκίμιο (Το φως των Ελλήνων), θέατρο, σάτιρα. Γνωστότερα στο ευρύ κοινό είναι τα βιβλία όπου αναλύει και κρίνει την ελληνική πραγματικότητα: Η Δυστυχία τού να είσαι Έλληνας, Οι Νέοι Έλληνες, Η Χαμένη Τάξη, Απολογία ενός Ανθέλληνα κ.ά. Από το 1950 φωτογραφίζει. Έχει δημοσιεύσει δύο φωτογραφικά άλμπουμ, έχει κάνει τρεις εκθέσεις φωτογραφίας και έχει κρατήσει φωτογραφικές στήλες σε περιοδικά. ‘Έχει δημοσιεύσει μεταφράσεις ποιημάτων από αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, λατινικά κι έχει επίσης μεταφράσει τις Φωνές του Μαρακές του Elias Canetti. Έχει μεταφραστεί μόνο σε γλώσσες που δεν γνωρίζει (ιταλικά, ισπανικά, βουλγαρικά, τουρκικά). Το 1962 άρχισε να εργάζεται στη διαφήμιση. Η εταιρία που ίδρυσε το 1965 ανέβηκε γρήγορα στις πρώτες θέσεις της ελληνικής αγοράς. Εκτός από τις επιτυχημένες εμπορικές διαφημίσεις, η εταιρία διακρίθηκε για τις κοινωφελείς πρωτοβουλίες της (π.χ. το σήμα «Δεν ξεχνώ» για την Κύπρο). Το 1983 αποσύρθηκε από την επιχειρηματική δραστηριότητα για να ασχοληθεί αποκλειστικά με το γράψιμο. Από το 1979 δημοσιογραφεί: επώνυμες στήλες στα περιοδικά Επίκαιρα, 4 Τροχοί, Τέταρτο, Φωτογράφος, Status, Odyssey, RAM, Car και στις εφημερίδες Το Βήμα, Καθημερινή, Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία και Έθνος της Κυριακής. Ήταν ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που δημιούργησε τηλεοπτικές εκπομπές. Συντόνιζε παλαιότερα την εκπομπή «Μία ταινία – μία συζήτηση». Επανήλθε το 1987 με την εκπομπή «Διάλογοι», το 1991 με τις «Περιπέτειες Ιδεών» και το 1999 με τις «Μεγάλες Παρεξηγήσεις». Στο ραδιόφωνο ανήκε στην ιδρυτική ομάδα του «9.84 FM». Αργότερα είχε εκπομπές και στο Τρίτο Πρόγραμμα της ΕΡΑ. Στο ενεργητικό του έχει δύο δημοσιογραφικά βραβεία (Ιπεκτσί και Μπότση) και δέκα παραιτήσεις. Από παλιά ενδιαφερόταν για την τεχνολογία, με ιδιαίτερη έμφαση στα αυτοκίνητα και τους υπολογιστές (με αποτέλεσμα πολυετείς συνεργασίες με ειδικές στήλες σε περιοδικά αυτοκινήτου και πληροφορικής). Ήταν επίσης ο πρώτος Έλληνας συγγραφέας που απέκτησε δικό του ιστοτόπο στο Internet (από το 1997): το https://www.ndimou.gr περιλαμβάνει περισσότερα από 300 κείμενά του και δέχεται περίπου 20.000 επισκέπτες το μήνα — ενώ από τις αρχές του 2006 το προσωπικό του blog (https://nikosdimou.blogspot.com) είναι το πρώτο σε επισκεψιμότητα στο ελληνικό Internet με 1.500 επισκέψεις κάθε μέρα. Το 1997 το Δημοτικό Συμβούλιο της Ερμούπολης, πατρίδας της μητέρας του, τον ανακήρυξε επίτιμο δημότη. Το 2000 τιμήθηκε για την πνευματική προσφορά του με το βραβείο «Δημήτρης Μητρόπουλος».