Ο Nicolas Calas είναι ένα από τα ψευδώνυμα που κατά καιρούς χρησιμοποιούσε ο Νικόλαος Καλαμάρης (Λοζάνη 1907-Νέα Υόρκη 1988), ποιητής, αρθρογράφος, δοκιμιογράφος, κριτικός τέχνης – ένα από τα πιο εξέχοντα πνεύματα της χώρας μας. Τριάντα ετών, και μετά τις νομικές σπουδές του στην Αθήνα, μετώκησε στο Παρίσι, όπου γρήγορα συνδέθηκε και συνοδοιπόρησε με τους σουρεαλιστές ποιητές. Το 1940 πέρασε τον Ατλαντικό, και πέντε χρόνια αργότερα πήρε την αμερικανική υπηκοότητα, εργαζόμενος ως καθηγητής Καλών Τεχνών σε Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης. Από εκεί θα επισκεφθεί σποραδικά και μάλλον σπάνια την Ελλάδα, για διαλέξεις και συνεργασίες με περιοδικά τέχνης. Τα Ποιήματα (1933) και τα τέσσερα Ποιητικά Τετράδιά του (1933-36) είναι τα πρώτα του βιβλία και εντάσσονται στην αιχμή της τότε ευρωπαΪκής πρωτοπορίας, με ελεύθερο, "επαναστατικό" και ρηξικέλευθο στίχο. Τα μείζονα θεωρητικά του έργα γράφτηκαν στα γαλλικά και τα αγγλικά αντίστοιχα: Οι ανά χείρας Foyers d’ incendie και το Confound the Wise! Έκτοτε, δημοσιεύεται πλήθος μελετημάτων και κριτικών του σε έντυπα μοντέρνας τέχνης, ενώ το 1977 εκδόθηκε στη χώρα μας η Οδός Νικήτα Ράντου, τα ποιήματα που έγραψε στα ελληνικά μ’ αυτό το ψευδώνυμο. Ορισμένα άλλα έργα του: Primitive Heritage (1953), Icons and Image of the Sixties (1971) και Κείμενα Ποιητικής και Αισθητικής (1982).