Το 2009 το ελληνικό κράτος πτώχευσε. Ευρώπη και Αθήνα είχαν την επιλογή μεταξύ της Αλήθειας και της ‘Aρνησης. Επέλεξαν την ‘Aρνηση που, για να συντηρείται, απαιτούσε το μεγαλύτερο δάνειο της παγκόσμιας ιστορίας στο πιο πτωχευμένο κράτος υπό τον όρο ότι θα συρρικνωθεί βάναυσα το εθνικό εισόδημα! Το παράλογο αυτό δάνειο μεταμφιέστηκε ως έκφραση της ευρωπαϊκής… αλληλεγγύης. Στην πραγματικότητα, στόχος του ήταν η κυνική μεταφορά αμύθητων ζημιών από τις τράπεζες στα κράτη, πριν καταλήξουν στους ώμους των πιο αδύναμων εκ των πολιτών.
Έτσι οικοδομήθηκε η Μνημονιακή Ελλάδα. Τρία ήταν τα «οικοδομικά υλικά»: τοξικά δάνεια, η πλάνη περί μονόδρομου, και ο φόβος της σύγκρουσης με την Πτωχοτραπεζοκρατία που επιστράτευσε, διατηρώντας τα εν ζωή, τα πτωχευμένα μέσα «ενημέρωσης». Σήμερα, το καθεστώς που οικοδόμησε την Μνημονιακή Ελλάδα διαρρηγνύει τα ιμάτιά του ότι «το Μνημόνιο τελειώνει». Αν ήταν έτσι, το βιβλίο τούτο, που καταγράφει την «γένεση» της μέσα από (ξαναδουλεμένα) κείμενα γραμμένα την περίοδο 2006-14, δεν θα είχε εκδοθεί.
Προλεγόμενα
Υπνοβατώντας προς την εθνική μας χρεοκοπία (Δεκέμβριος 2006 – Μάιος 2010)
Το 1ο μνημόνιο: Οι κατακλυσμιαίες επιπτώσεις της ελληνικής Συνθήκης των Βερσαλλιών (Μάιος 2010 – Μάρτιος 2011)
Τι άλλο θα μπορούσε να κάνει η Ευρώπη και να απαιτήσει η Ελλάδα; Η μετριοπαθής πρόταση
Μεταξύ Μνημονίων 1 και 2: προς την μονιμοποίηση της ανομολόγητης πτώχευσης (Μάρτιος 2011 – Οκτώβριος 2011)
Το 2ο μνημόνιο: Το σύνδρομο του Μακμπέθ στη χώρα του Σοφοκλή (Νοέμβριος 2011 – Απρίλιος 2012)
Τα τρία κυρίαρχα ιδεολογικοπολιτικά ρεύματα της Μνημονιακής Ελλάδας, μετά την πτώχευση του ελληνικού κράτους
Το καυτό καλοκαίρι του 2012 (Μάιος 2012 – Σεπτέμβριος 2012). Παράρτημα: Μία σύντομη βιογραφία του Grexit
Μεταξύ μνημονίων 2 και 3: Η δεύτερη ανομολόγητη πτώχευση και η εγκαθίδρυση της εγχώριας Πτωχοτραπεζοκρατίας (Οκτώβριος 2012 – Σεπτέμβριος 2013). Παράρτημα: Το Νέο Κυπριακό
Το 3ο, κρυφό, Μνημόνιο και η οικοδόμηση της Νέας Φούσκας (Σεπτέμβριος 2013 – τέλη 2014). Παραρτήματα
Επιλεγόμενα
