Οι μετανάστριες οικιακές εργαζόμενες αποτελούν πλέον κυρίαρχο στοιχείο της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας. Απανταχού παρούσες στην καθημερινή ζωή, απουσιάζουν σχεδόν εξολοκλήρου από τον δημόσιο λόγο. Η αντίφαση αυτή αποτέλεσε έναυσμα για το βιβλίο αυτό, που αποσκοπεί στην ανάδειξη της σχέσης φύλου, μετανάστευσης και οικιακής εργασίας ως πολιτικού ζητήματος. Σε πρώτο επίπεδο, το βιβλίο επισημαίνει μέσα από την ανάλυση λόγου της επίσημης νομοθεσίας και των σχετικών συζητήσεων στη Βουλή από το 1991 έως το 2006 τη σταδιακή διαμόρφωση έμφυλων προτύπων που αγκιστρώνουν τις γυναίκες μετανάστριες σε σχέσεις συμπληρωματικότητας και θυματοποίησης. Στο πλαίσιο αυτό, η οικιακή εργασία παραμένει εκτός του πεδίου του επίσημου πολιτικού λόγου, με αποτέλεσμα οι επισφαλείς συνθήκες εργασίας που επικρατούν να αποσιωπούνται ως ζητήματα που αφορούν το πεδίο του «ιδιωτικού». Σε δεύτερο επίπεδο, το βιβλίο εστιάζει στο λόγο των ίδιων των μεταναστριών οικιακών εργαζομένων και των εργοδοτριών τους, με σκοπό να φέρει στο προσκήνιο τη συμβολή τους στην παραγωγή της καθημερινής ζωής. Από τη μία πλευρά, η ανάλυση αναδεικνύει τις πολλαπλές μορφές εκμετάλλευσης που υφίστανται οι οικιακές εργαζόμενες λόγω της παντελούς απουσίας πολιτικών διασφάλισης των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Από την άλλη πλευρά, όμως, στο λόγο των μεταναστριών αναδεικνύονται επίσης πολύμορφες στρατηγικές και τακτικές που οδηγούν στην κοινωνική και οικονομική άνοδο αλλά και στην έμφυλη χειραφέτηση. Με την έμμισθη εργασία τους, οι μετανάστριες οικιακές εργαζόμενες μεταμορφώνουν τον «ιδιωτικό» οικιακό χώρο σε τόπο επαναδιαπραγμάτευσης των έμφυλων και εθνικών ταυτοτήτων που θέτουν σε αμφισβήτηση τα δεδομένα του ελληνικού χωροχρόνου.
Εισαγωγή: Φύλο και θεωρία της μετανάστευσης
Το φύλο στις επίσημες πολιτικές για τη μετανάστευση στην Ελλάδα
Φύλο, μετανάστευση και η καθημερινή ζωή της οικιακής εργασίας στην Αθήνα
Επίλογος: Το έμφυλο υποκείμενο της μετανάστευσης
Βιβλιογραφία