Αντώνη Τρίτση Ανέκδοτα Κείμενα για την Παιδεία

“Είναι με αληθινή οδύνη που αφήνω το Υπουργείο Παιδείας. Πιστεύω βαθειά στην παιδεία και στην νεολαία. Μαζί αποτελούν τη μοναδική ελπίδα όχι για το μέλλον, όπως συνήθως λέγεται, αλλά για το σήμερα του τόπου. Λυπάμαι που αφήνω ανολοκλήρωτα βήματα όπως αυτά για την Ελληνική γλώσσα και τη θεσμική απελευθέρωση της εκκλησίας που τα πιστεύω αποφασιστικής σημασίας για την υπόσταση του έθνους και την υπόθεση της Δημοκρατίας. Δυστυχώς δεν έχω άλλη επιλογή. Λυπάμαι ειλικρινά γιατί πιστεύω ότι σε όλα τα επίπεδα η παιδεία άρχισε να μπαίνει σε άλλη τροχιά, ποιοτικής πορείας”