Τα Σονέτα

Εισαγωγή
Αφιέρωση του εκδότη Thomas Thorpe στην πρώτη έκδοση Quarto (1609)
1. From fairest creatures we desire increase – Απ’ τα ωραία πλάσματα ζητούμε απογόνους
2. When forty winters shall besiege thy brow – Όταν το φρύδι σου άπειροι θα πολιορκούν χειμώνες
3.Look in thy glass and tell the face thou viewest – Δες στο γυαλί την όψη σου και σίγουρα θα νιώσεις
4.Unthrifty loveliness, why dost thou spend – Γλύκα μου άσωτη, γιατί στον εαυτό σου τώρα
5.Those hours, that with gentle work did frame – Αυτές οι ώρες που με αβρό εργόχειρο έχουν χτίσει
6. Then let not winter’s ragged hand deface – Γι’ αυτό ας μη σβήσει το τραχύ το χέρι του χειμώνα
7. Lo in the orient when the gracious light – Δες, μόλις στην ανατολή το άγιο φως υψώσει
8. Music to hear, why hear’st thou music sadly? – Εσύ είσαι μουσική – κι ακούς τη μουσική με λύπη;
9.Is it for fear to wet a widow’s eye – Φοβάσαι ίσως της χήρας σου το μάτι μη δακρύσει
10. For shame deny that thou bear’st love to any – Ντροπή που δεν τ’ ομολογείς: δεν αγαπάς κανένα
11. As fast as thou shalt wane, so fast thou grow’st – Όσο γοργά θα μοιραστείς, τόσο θα μεγαλώσεις
12.When I do count the clock that tells the time – Οταν με το ρολόι μετρώ τις ώρες κι όταν βλέπω
13. O that you were yourself; but, love, you are – Ω, ο εαυτός σου νά ‘σουνα! Δεν είσαι αγάπη μου όμως
14. Not from the stars do I my judgement pluck – Δεν δρέπω απ’ τους αστερισμούς την κρίση μου εγώ
15. When I consider every thing that grows – Όταν το συλλογίζομαι πως όλα μεγαλώνουν
16. But wherefore do not you a mightier way – Αλλά γιατί δεν μάχεσαι με μέσα πιο ισχυρά
17. Who will believe my verse in time to come – Ποιος στους καιρούς που είναι να ‘ρθουν θα πίστευε μια ρίμα
18. Shall I compare thee to a summer’s day? – Να σε συγκρίνω με μια μέρα του καλοκαιριού;
19. Devouring Time, blunt thou the lion’s paws – Παμφάγε Χρόνε, αχρήστευσε του λιονταριού τα πόδια
20. A woman’s face with nature’s own hand painted – Με το ίδιο της το χέρι η Φύση σου ‘χει ζωγραφίσει
21. So is it not with me as with that Muse – Δεν είμαι σαν τη Μούσα εγώ που γράφει κεντρισμένη
22. My glass shall not persuade me I am old – Δεν θα με πείσει το γυαλί πως είμαι γέρος, όσο
23. As an unperfect actor on the stage – Σαν ατελής ηθοποιός που επάνω στην σκηνή
24. Mine eye hath played the painter and hath stelled – Το μάτι μου εικόνισε, παίζοντας τον ζωγράφο
25. Let those who are in favour with their stars – Όσοι τά ‘χουν καλά με τ’ άστρα ας ζούνε κι ας καυχιούνται
26. Lord of my love, to whom in vassalage – Άρχοντα της αγάπης μου, η τόση σου αξία
27. Weary with toil, I haste me to my bed – Τρέχω για το κρεβάτι μου· ο κόπος με τσακίζει
28. How can I then return in happy plight – Πώς θα επιστρέψω στις χαρές που ο βίος μου υποσχόταν
29. When in disgrace with Fortune and men’s eyes – Όταν η Τύχη κι οι άνθρωποι με μίσος με κοιτούνε
30.When to the sessions of sweet silent thought – Όταν μες στα συνέδρια της σιωπηλής μου σκέψης
31. Thy bosom is endearèd with all hearts – Το στήθος σου ακριβοστολίζουν όλες οι καρδιές
32. If thou survive my well-contented day – Αν ζεις μετά τη μέρα που τα χρέη μου θα ξοφλήσει
33. Full many a glorious morning have I seen – Πολλές είδα ένδοξες αυγές με κολακεία στα μάτια
34. Why didst thou promise such a beauteous day – Γιατί μου υποσχέθηκες μια μέρα τόσο ωραία
35. No more be grieved at that which thou hast done – Πλέον για ‘κείνο που έκανες μη νιώθεις άλλες τύψεις
36. Let me confess that we two must be twain – Ας το παραδεχτώ λοιπόν: πρέπει να ζούμε ως ξένοι
37. As a decrepit father takes delight – Όπως πατέρας γέρος πια κοιτάζει με ηδονή
38. How can my Muse want subject to invent – Πώς θα μπορούσε η Μούσα μου θέματα να εφευρίσκει
39. O, how thy worth with manners may I sing – Ω! Πώς σεμνά τις αρετές σου εγώ να τραγουδήσω
40.Take all my loves, my love, yea, take them all – Πάρε όλες τις αγάπες μου αγάπη μου εσύ
41. Those pretty wrongs that liberty commits – Η ασυδοσία πράττει κάποια σφάλματα γλυκά
42. That thou hast her, it is not all my grief – Δεν θλίβομαι μόνο επειδή την έχεις εσύ τώρα
43. When most I wink, then do mine eyes best see – Βλέπουν πολύ καλύτερα τα μάτια μου κλεισμένα
44. If the dull substance of my flesh were thought – Αν η ουσία η οκνή της σάρκας μου ήταν σκέψη
45. The other two, slight air and purging fire – Τα άλλα, φωτιά καθαρτική κι αέρας ελαφρός
46. Mine eye and heart are at a mortal war – Θανάσιμο έχουν πόλεμο το μάτι κι η καρδιά μου
47. Betwixt mine eye and heart a league is took – Το μάτι μου και η καρδιά κλείσανε συμμαχία
48. How careful was I, when I took my way – Πόση έγνοια είχα εγώ πριν βγω στου ταξιδιού το δρόμο
49. Against that time (if ever that time come) – Για τη στιγμή ετοιμάζομαι (αν έρθει η μέρα εκείνη)
50. How heavy do I journey on the way – Πόσο βαρύς ο δρόμος μου! Δήθεν επιθυμώ
51.Thus can my love excuse the slow offence – Κι έτσι η αγάπη τη νωθρή αγένεια συγχωρεί
52. So am I as the rich, whose blessèd key – Είμαι σαν πλούσιος που το ευλογημένο του κλειδί
53. What is your substance, whereof are you made – Ποια είν’ η ουσία σου; Από τι εισ’ άραγε πλασμένος
54. O how much more doth beauty beauteous seem – Ω, πόσο αλήθεια η ομορφιά πιο όμορφη φαντάζει
55.Not marble, nor the gilded monuments – Μάρμαρα θa πεθάνουνε κι eπίχρυσα μνημεία
56. Sweet love, renew thy force. Be it not said – Δυνάμωσε έρωτα γλυκέ! Κανείς να μη σου πει
57. Being your slave, what should I do but tend – Τι άλλο να κάνω, ο δούλος σου, απ’ το να διακονώ
58. That god forbid, that made me first your slave – Μου απαγορεύει ο θεός που μ’ έκανε δικό σου
59. If there be nothing new, but that which is – Αν νέο δεν είναι τίποτε, αν είν’ παλιό ό,τι κάνω
60. Like as the waves make towards the pebbled shore – Όπως στη χαλικόστρωτη ακτή το κύμα σπάζει
61. Is it thy will thy image should keep open – Θέλεις η εικόνα σου ανοιχτά πάντα να μου κρατάει
62. Sin of self-love possesseth all mine eye – Της φιλαυτίας τ’ αμάρτημα το βλέμμα μου κυριεύει
63. Against my love shall be as I am now – Κάποτε θά ‘ναι η αγάπη μου όπως εγώ είμαι πλέον
64. When I have seen by Time’s fell hand defaced – Σαν δω πως φθείρει το άσπλαχνο, το άγριο χέρι του Χρόνου || 65. Since brass, nor stone, nor earth, nor boundless sea – Αφού και γη και θάλασσα και πέτρα και χαλκό
66. Tired with all these, for restful death I cry – Κουράστηκα· το θάνατο να μ’ αναπαύσει κράζω
67. Ah, wherefore with infection should he live – Αχ, μες στη διαφθορά γιατί κι αυτός μαζί να ζει;
68. Thus is his cheek the map of days outworn – Κι είν’ η θωριά του επιτομή των παλαιών καιρών
69. Those parts of thee that the world’s eye doth view – Στην όψη σου που οι ματιές του κόσμου αντικρίζουν
70. That thou art blamed shall not be thy defect – Δεν φταις εσύ για όλη τούτη την κακολογία
71. No longer mourn for me when I am dead – Μη με θρηνήσεις άλλο πια όταν θα ‘ρθει ο χαμός μου
72. O, lest the world should task you to recite – Αλλιώς ο κόσμος θα σου πει κατάλογο να γράψεις
73. That time of year thou mayst in me behold – Ίσως να βλέπεις πως πολύ στην εποχή έχω μοιάσει
74. But be contented when that fell arrest – Να χαίρεσαι άμα η φυλακή η άγρια που καμια
75. So are you to my thoughts as food to life – Ό,τι είν’ για τη ζωή η τροφή, εσύ είσαι για τις σκέψεις
76. Why is my verse so barren of new pride – Γιατί περήφανη στολή δεν έχει η ποίησή μου
77. Thy glass will show thee how thy beauties wear – Απ’ τον καθρέφτη σου θα δεις πως οι ομορφιές σου φθίνουν
78. So oft have I invoked thee for my Muse
Επικαλέστηκα συχνά ως Μούσα μου εσένα
79. Whilst I alone did call upon thy aid – Οσο την αρωγή σου εγώ επικαλούμουν μόνος
80. O, how I faint when I of you do write – Πτοούμαι όσες φορές γράφω για σένα, ξέροντας
81. Or I shall live your epitaph to make – Είτε εγώ ζήσω για να πω τον επιτάφιό σου
82. I grand thou wert not married to my Muse – Τ’ ομολογώ, τη Μούσα μου δεν είχες παντρευτεί
83. I never saw that you did painting need – Δεν είδα να χρειάζεσαι ψιμύθιο, γι’ αυτό
84.Who is it that says most, which can say more – Ποιος είναι ρήτωρ ισχυρός να πει πιο ισχυρό
85. My tongue-tied Muse in manners holds her still – Η φιμωμένη Μούσα μου μ’ ευπρέπεια έχει σωπάσει
86. Was it the proud full sail of his great verse – Περήφανα έχει αυτός πανιά και βέβαια έχει στρέψει
87. Farewell, thou art too dear for my possessing – Αντίο, είσαι πολύ ακριβός για με, τον κάτοχό σου
88. When thou shalt be disposed to set me light – Όταν θα σου ‘ρθει η όρεξη να πεις πως δεν αξίζω
89. Say that thou didst forsake me for some fault – Σκέψου πως μ’ απαρνήθηκες για κάποιο ελάττωμά μου
90. Then hate me when thou wilt, if ever, now – Γι’ αυτό αν το θες να με μισήσεις, τώρα μίσησέ με
91. Some glory in their birth, some in their skill – Κάποιους δοξάζει η τέχνη τους και κάποιους η γενιά τους
92. But do thy worst to steal thyself away – Μα κάνε το χειρότερο: κλέψε μου τον εαυτό σου
93. So shall I live, supposing thou art true – Έτσι θα ζω σαν σύζυγος εγώ απατημένος
94. They that have power to hurt and will do none – Αυτοί που να πληγώσουνε μπορούν και δεν πληγώνουν
95. How sweet and lovely dost thou make the shame – Πόσο γλυκό το όνειδος κάνεις που ζει εντός σου!
96. Some say thy fault is youth, some wantonness – Κάποιοι ονομάζουν πταίσμα σου και νιότη και δονή
97. How like a winter hath my absence been – Πόσο έμοιασ’ η απουσία μου με βαρυχειμωνιά
98. From you have I been absent in the spring – Άνοιξη έλειψα μακριά σου, τότε που φορούσε
99. The forward violet thus did I chide – Τη νέα βιολέτα μάλωσα: «Κλέφτρα γλυκιά, από ποιον
100.Where art thou, Muse, that thou forget’st so long – Πού είσαι Μούσα και ξεχνάς να πεις τόσον καιρό
101. O truant Muse, what shall be thy amends – Ποιος, ω Μούσα φυγόπονη, θα σε ανταμείψει τότε
102. My love is strengthened though more weak in seeming – Η αγάπη μου δυνάμωσε κι ας δείχνει αδυναμία
103. Alack, what poverty my Muse brings forth – Αλίμονο, η Μούσα μου πόση γεννά πενία
104. To me, fair friend, you never can be old – Για μένα φίλε ωραίε να γεράσεις δεν μπορείς
105. Let not my love be called idolatry – Ας μην κληθεί η αγάπη μου ποτέ ειδωλολατρία
106. When in the chronicle of wasted time – Όταν μέσα σε χρονικά καιρών αφανισμένων
107. Not mine own fears, nor the prophetic soul – Οι φόβοι μου ή η προφητική του κόσμου μας ψυχή
108. What’s in the brain that ink may character – Τι έχω στον νου που με μελάνι δύναμαι να γράψω
109. O, never say that I was false of heart – Ω, την καρδιά μου ψεύτικη μην πεις κι ας μοιάζει λίγο
110. Alas ’tis true, I have gone here and there – Πλανήθηκα εδώ κι εκεί κι όλοι τους, αχ, τρελό
111. O, for my sake do you with Fortune chide – Γι’ αυτό που είμαι, αχ, την Τύχη να κατηγορήσεις
112. Your love and pity doth th’ impression fill – Η αγάπη σου κι ο οίκτος σου καλύπτουν την ουλή
113. Since I left you, mine eye is in my mind – Από την ώρα που έφυγα, το μάτι μου στη σκέψη
114. Or whether doth my mind, being crowned with you – Μήπως ο νους μου άραγε πού ‘χει κορόνα εσένα
115. Those lines that I before have writ do lie – Ψεύδονται οι παλιοί στίχοι μου κι εκείνοι όπου είχα γράψει
116. Let me not to the marriage of true minds – Τον γάμο των πιστών ψυχών αιτία μη μου δώσεις
117. Accuse me thus, that I have scanted all – Ναι, κατηγόρησέ με ορθώς, αμέλησα όλ’ αυτά
118. Like as to make our appetites more keen – Αν θέλουμε πιο κοφτερή την όρεξη να κάνουμε
119. What potions have I drunk of siren tears – Ω, τι πιοτά έχω πιει εγώ, τι δάκρυα από σειρήνες
120. That you were once unkind befriends me now – Μ’ ανακουφίζει που άλλοτε ήσουν κακός μαζί μου
121. ’Tis better to be vile than vile esteemed – Πιο καλά νά ‘σαι αισχρός, παρά αισχρό να σε νομίζουν
122. Thy gift, thy tables, are within my brain – Το δώρο, το τετράδιό σου τό ‘χω μες στον νου μου
123. No! Time, thou shalt not boast that I do change – Χρόνε όχι! Δεν θα καυχηθείς ότι αλλάζω εγώ
124. If my dear love were but the child of state
Αν κάποιας εύνοιας παιδί η αγάπη μου ήταν, ίσως
125. Were ’t aught to me I bore the canopy – Θά ‘ταν καλό βασιλικό κουβούκλιο να σηκώνω
126.O thou my lovely boy, who in thy power – Ω εσύ, αγόρι μου γλυκό, που εξουσιάζεις τώρα
127. In the old age black was not counted fair – Παλιά το μαύρο για όμορφο δεν το μετρούσε ο κόσμος
128. How oft, when thou, my music, music play’st – Συχνά, η μουσική μου εσύ, μα μουσική όταν βγάζεις
129. Th’ expense of spirit in a waste of shame – Μόνο σπατάλη της σποράς σ’ ένα π-αιδοίο ντροπής
130. My mistress’ eyes are nothing like the sun – Τα μάτια της αγάπης μου ωχριούν μπροστά στον ήλιο
131. Thou art as tyrannous, so as thou art – Τέτοια είσαι, κι όμως τύραννος· σαν κάποιες που τις κάνουν
132. Thine eyes I love, and they, as pitying me – Τα μάτια σου αγαπώ κι αυτά μοιάζουν να με λυπούνται
133. Beshrew that heart that makes my heart to groan – Μάλωσε αυτή σου την καρδιά που την καρδιά μου θλίβει
134. So now I have confessed that he is thine – Λοιπόν, να που ομολόγησα πως είναι πια δικός σου
135. Whoever hath her wish, thou hast thy Will – Η καθεμιά έχει το ποθώ. Εσύ έχεις το Θέλω
136. If thy soul check thee that I come so near – Αν η ψυχή σε μέμφεται που ήρθα τόσο κοντά σου
137. Thou blind fool love, what dost thou to mine eyes? – Έρωτα εσύ τυφλέ τρελέ, στα μάτια μου τι κάνεις;
138. When my love swears that she is made of truth – Η αγάπη μου μου ορκίζεται: «είμαι πλασμένη εγώ
139. O call not me to justify the wrong – Μη με καλείς να δώσω δίκιο στα δεινά τα τόσα
140. Be wise as thou art cruel; do not press – Γίνε σοφή όσο και σκληρή: άλλο μη μου πιέσεις
141. In faith I do not love thee with mine eyes – Τα μάτια μου δεν σ’ αγαπούν, τ’ ορκίζομαι κυρά μου
142. Love is my sin, and thy dear virtue hate – Αγάπη είν’ η αμαρτία μου κι η αρετή σου μίσος
143. Lo, as a careful housewife runs to catch – Δες: όπως μια νοικοκυρά γεμάτη έγνοιες τρέχει
144. Two loves I have, of comfort and despair – Δύο αγάπες έχω: μια χαρά και μιαν απελπισία
145. Those lips that love’s own hand did make – Τα χείλη αυτά που του Έρωτα το χέρι τά ‘χει φτιάξει
146. Poor soul, the centre of my sinful earth – Κέντρο του αμαρτωλού πηλού μου εσύ, πτωχή ψυχή
147. My love is as a fever, longing still
Η αγάπη μου σαν πυρετός είναι που όλο ποθεί
148. O me! What eyes hath love put in my head – Τι μάτια ο έρωτας θεοί μου ‘βαλε στο κεφάλι
149. Canst thou, O cruel, say I love thee not – Μπορείς, ω άσπλαχνη, να λες ότι δε σ’ αγαπώ
150. O, from what power hast thou this powerful might – Ω, ποια ισχύς σου έδωσε τέτοια εξουσία ισχυρή;
151. Love is too young to know what conscience is – Συνείδηση ο έρωτας δεν ξέρει, είναι μωρό
152. In loving thee thou know’st I am forsworn – Σε αγαπώ, είμ’ επίορκος. Μα εσένα που μου ωρκίσθης
153. Cupid laid by his brand and fell asleep – Άφησε ο Έρως τον πυρσό στο πλάι κι αποκοιμήθη
154. The little Love-god lying once asleep – Κοιμόταν κάποτε ο μικρός του έρωτα θεός