Η Διακυβερνητική Διάσκεψη και η Συνθήκη του Άμστερνταμ

Ποιες είναι οι βασικές ρυθμίσεις του Άμστερνταμ για τον ίδιο τον πολίτη της Ένωσης, για την κοινωνική Ευρώπη και την Ευρώπη της απασχόλησης; Πώς μπορεί άραγε να αξιοποιηθεί η Συνθήκη του Άμστερνταμ από το πλειοψηφικό ρεύμα του σύγχρονου ευρωπαϊκού αριστερού ρεαλισμού, που έχει την ευθύνη διακυβέρνησης της συντριπτικής πλειοψηφίας των κρατών μελών της ΕΕ; Τι προσφέρει το Άμστερνταμ στην εξωτερική πολιτική της ΕΕ και τη διασφάλιση των εξωτερικών συνόρων των κρατών μελών; Προβλέπονται άραγε ασφαλιστικές δικλίδες για την προστασία των θεμελιωδών δικαιωμάτων των πολιτών της Ένωσης ενόψει της ενσωμάτωσης του κεκτημένου του Σενγκέν και της αστυνομικής συνεργασίας σε ποινικές υποθέσεις που επιβάλλει η νέα Συνθήκη; Αυτά είναι ορισμένα από τα βασικά ερωτήματα στα οποία επιχειρεί να απαντήσει το παρόν βιβλίο, αναλύοντας τις σχετικές διατάξεις της νέας Συνθήκης και δημοσιεύοντας ειδική συλλογή κειμένων, όπου περιλαμβάνονται το πλήρες κείμενο της Συνθήκης του Άμστερνταμ, η έκθεση της Ομάδας Προβληματισμού, οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, τα ψηφίσματα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και η γνώμη της Επιτροπής για την αναθεώρηση της Συνθήκης του Μάαστριχ.